Historia: Niezwykłe życie hrabianki Jadwigi Strzałeckiej – wypełnione po brzegi. Część 7

Publikujemy ostatnią część, pierwszej biografii Jadwigi „Niuni” Strzałeckiej, bywalczyni w pałacu w Grębaninie, pochodzącej z rodziny Mańkowskich, która zapisała piękną kartę w historii polskiej pedagogiki, autorstwa dr Anny Zelmańskiej-Lipnickiej.

Janusz Strzałecki, od sierpnia 1945 r. był zaangażowany w powstanie Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Pięknych w Sopocie, której został pierwszym dyrektorem. Dom dziecka z Poronina najprawdopodobniej późnym latem został przeniesiony do Sopotu, do kompleksu Willi Baltica, na ulicę Emilii Plater. Jeszcze na tatrzańskich łąkach, po żniwach, dziewczynki tańczyły w Jeziorze Łabędzim. Janina Hescheles zapamiętała, że w Sopotach kierownictwo domu dziecka objęła pani Lewandowska. Strzałecka przeszła pracować do Ministerstwa Oświaty. Podlegały jej wszystkie domy dziecka w tym okręgu. Nie pamiętam, czy biuro było we Wrzeszczu, czy w Gdańsku. Kilkakrotnie odwiedzałam ją przy pracy.

~ Anna Zelmańska-Lipnicka,
artykuł udostępniony nieodpłatnie „Tygodnikowi Kępińskiemu”

Dedykowany Elżbiecie Strzałeckiej-Żochowskiej, córce Jadwigi

Więcej w nr 22 (1583) 2024 r. „Tygodnika Kępińskiego”